Toen ik thuis kwam en nog vol was van het mooie Walcheren met de dorpjes, de akkers met wilde bloemen langs de rand , de zee met al die rijen palen, de zon , die het steeds weer won van de wolken, ben ik gaan vilten met de witte vacht uit mijn schuur. Rondjes , die ik maakte in een paar ronde blikken dienbladen met bubbeltjesplastic onderin en bovenop de plukken gekaarde wol.
Bij de eerste legde ik op een voor-gevilt rondje van restjes gekleurde wol bloemen: klaprozen, margrieten, korenbloemen...ik zag ze weer helemaal voor me.
Bij de tweede gebruikte ik wollen en zijden draden om de lucht,de zee en de palen mee aan te geven. Zo typisch voor Zeeland.
De derde verfde ik geel, met boerenwormkruid ( dat ik wel hier plukte) , een beetje in de kleur van de zon. Er is een gesponnen wollen draad in verwerkt om het oppervlak wat boeiender te maken.
Wat was het weer fijn om er mee bezig te zijn en wat te experimenteren. Lekker buiten op de tuintafel.
Zeeland dus- aan de muur, maar ook in mijn hart!
