Koekel

Kleinkinderen hebben is Feest ! Het is een bijna niet uit te leggen fenomeen. Je kunt vanaf het eerste moment een soort verliefd gevoel hebben als je ze ziet. Kinderen van jouw kinderen. Ze zijn niet van jou , maar toch ook heel erg wel. Als mensen in onze omgeving opa en oma gaan worden zeggen wij vaak: we gaan niet vertellen hoe leuk het is...

Dat brengt mij natuurlijk hier ook op iets creatiefs. Al jaren maak ik als kraambezoek- cadeautje een luier. Toen onze jongste zoon geboren werd kreeg ik van iemand een hydrofiel-luier, die ik kon gebruiken als handdoek. Daarop waren vrolijke figuurtjes gestempeld met textielverf. Ik bedacht daarna, dat je op zo'n luier ook iets van het geboortekaartje kunt tekenen met textielstiften. Eerst met potlood tekenen en daarna met stift er overheen. Leuk om te doen en een heel persoonlijk cadeautje. Inmiddels heb ik bij onze kantoorboekhandel textielstiften in allerlei kleuren aangeschaft en heeft mijn dochter deze traditie overgenomen, dus we wisselen ook kleuren uit.

Diezelfde dochter kreeg zeven jaar geleden  een dochter : Lucy. Voor haar maakte ik natuurlijk, verliefd als ik was, meteen een geboorte-luier. Het geboortekaartje leende zich daar prima voor : er stond een kleurige giraffe op. Ik maakte er ook een grote knuffel-giraf bij, van kleurige lapjes en stukjes vilt.
De luier werd alleen niet als handdoek gebruikt, maar Lucy maakte er haar Koekel (het Katwijkse woord voor knuffel- haar andere opa en oma wonen daar) van. Overal ging de luier mee naar toe en na een paar jaar was hij tot op de draad versleten. Er waren echt nog maar een paar stukjes stof over.
En wat doe je dan als oma ? Je maakt met veel liefde een nieuwe Koekel! Die nieuwe gaat ook alweer een paar jaar mee en van de week zag ik dat hij wat vager wordt en ook al weer slijtplekjes heeft...

Kleinkinderen zijn net zulke heerlijke Koekels. Gelukkig slijten ze niet zo snel !

knuffel

kaartje

koekel

Expositie

Ik ben dol op de bibliotheek. Als kind al liep ik er binnen en hield van de geur , die er hing: de geur van Boeken. Doe maar eens een oud boek open en je ruikt het ! Ik hield van lezen en uit al de boeken, die daar stonden mocht ik er een paar uitkiezen en zomaar mee naar huis nemen. Ook boeken met knutselideetjes, waarvan ik er bijna nooit een uitvoerde , maar die ik wel ergens in mijn hoofd opsloeg. Heerlijk ! Het was voor mij toen, in de tijd dat je zelf maar weinig boeken kon kopen, een soort snoepwinkel en dat is het nog steeds. Ik kom er graag en heel geregeld, vooral omdat hij tegenwoordig maar honderd meter van ons huis is en  je er  nu ook tijdschriften kunt lenen ! Een snoepwinkel (zonder echt schadelijke gevolgen) zo dichtbij!

Daarom vind ik het zo leuk, dat ik , voor de tweede keer, in die bibliotheek mijn viltwerk mag laten zien. Er zijn twee vitrines en die zijn de komende acht weken vol met mijn Swols goed. Tussen de boeken dus en  met het idee om de bibliotheek nog ' aantrekkelijker ' te maken. Daar sta ik natuurlijk helemaal achter! Best spannend om mijn werk te laten zien, maar ook wel heel leuk om meer mensen te laten kennismaken met wat er allemaal kan met Vilt.

De bibliotheek hier in Oegstgeest is elke middag open en je kunt er zomaar binnenlopen. Ga eens kijken ! In de maanden januari en februari zie je er een stukje van mijzelf.

de twee vitrines