Afgelopen jaar was mijn lieve echtgenoot aan de beurt.Hij werd 60 en vond mijn cadeau-idee wel het navolgen waard en zo gingen we dik een week geleden naar Lissabon. Voor hem een nadere kennismaking, voor mij de eerste keer.
Het was zijn feestje , dus we deden het op zijn manier en dat betekende ,dat we geen museum van binnen hebben gezien. (hoewel hij graag met mij mee gaat) We hebben de stad 'beleefd' en dat was geweldig. Gewoon maar er zijn. Geen grootse plannen. Noem je dat mindfull ? Vier dagen vanuit ons leuke appartement-met - uitzicht in Alfama, de oudste wijk , de stad door struinen.
Een prachtige oude, authentieke stad aan de brede rivier de Taag. We genoten van de uitzicht-plaatsen op de zeven heuvels , waar de stad op is gebouwd, van de huizen met mooie azulejos, tegels ,tegen de gevels. Van de trammetjes, die voorbij ratelden,van de aardige mensen, van een heel grote begraafplaats (je bent met een uitvaart-man op stap of niet ) en van het uitzicht vanaf het indrukwekkende Zeevaarders- monument. Van die enorme vlooienmarkt met muziek, een boottochtje op de Taag , de dienst in de kathedraal en nog veel meer. Natuurlijk ook van al die mensen om naar te kijken vanaf een terrasje in de zon..met van die lekkere 'Pastels de nata' bij de koffie.
Maar 's avonds genoot ik nog het meest: een klein restaurant met uitzicht op het water. Lekker eten en daarbij: Fado- muziek! Liedjes, begeleid door twee gitaren, over 'Lisboa' en over het leven. Dus soms melancholiek, maar ook vrolijk of hartstochtelijk. Dat is ook echt Lissabon beleven !
Nu zijn we weer thuis en hebben we wel wat last van Saudade. Dat bekende Portugese woord betekent zoiets als 'heimwee'. Onze 'mind' is nog een beetje daar.
Wat ik daar tegen doe ? Foto's bekijken , de fado-cd's luisteren en ondertussen een 'azulejo' vilten, bijna net zo een als die ik meenam van de rommelmarkt...Het helpt!
 |
| allemaal bordjes met 60 gefotografeerd |
 |
| tegeltje van de vlooienmarkt |
 |
| azulejo van vilt |
