Het is de Papier- Biennale in het Rijswijks Museum.
Ik ging er heen met trein en tram. Een heel nieuwe ervaring, met een mondkapje op, met allemaal mondloze mensen om je heen. Alsof ik al deel was van een surrealistisch kunstwerk...
Wat was het fijn om hier een vriendin ( door corona lang niet gezien) te ontmoeten en de werken samen te bekijken. We zijn er ook een paar keer naar de Textiel-tentoonstelling geweest. Lees hierover mijn verhaal in augustus 2017. Het museum slaagt er bij mij in ervoor te zorgen dat ik steeds heel nieuwsgierig de eerste grote zaal binnenstap. Wat zouden ze allemaal weer voor moois en origineels bij elkaar gebracht hebben?
Het thema van de tentoonstelling is 'Thuis'. Dat was al bedacht voordat we allemaal thuis moesten blijven, maar heel toepasselijk dus. En dan zie je op hoeveel manieren je gedachten over thuis-zijn in het materiaal papier kunt uitdrukken. Trouwens ook gedachten over 'niet thuis kunnen zijn', mensen op de vlucht, ontheemd.
Het is bijna niet uit te leggen wat we in het uur dat we er liepen ( het is een fijn, compact museum en je krijgt een goede uitleg bij de kunst) allemaal zagen, daarom wat foto's, maar het is echt de moeite waard en creatief inspirerend- papier is immers altijd wel in de buurt.
En mocht je, over mensen op de vlucht gesproken, iets hierover willen lezen van papier: Christy Lefteri heeft het prachtige, aangrijpende boek 'de bijenhouder van Aleppo' daarover geschreven.
 |
| de lens van de camera heeft de vorm van het thuis van de kunstenaar |
 |
| handgeschept papier met daarop stukjes van oude brieven |
 |
| bootvluchtelingen op natgehouden (en dus vergaand) golfkarton |
