Gauguin (en wij) in Bretagne

Deze zomer waren we in Bretagne. Voor mij een lang gekoesterde wens. Wat is het toch prachtig daar! Naast de natuur houd ik ook erg van cultuur en zo zijn we in deze vakantie het spoor van de schilder Gauguin een klein stukje gevolgd. In Pont Aven, waar hij ooit woonde, zich thuis voelde en net als de boerse bevolking op klompen liep, waren we in het plaatselijke museum. Daar hangt veel kleurrijk werk van de School van Pont Aven , maar heel weinig van Gauguin zelf. Zijn schilderijen hangen inmiddels over de hele wereld. We waren ook in een eenvoudig grijs kerkje , Chapelle de Tremalo, bij Pont Aven , waar een Christusbeeld hangt dat Gauguin gebruikte voor zijn schilderij 'de gele Christus". Ik vond het indrukwekkend om daar te zijn. We reden op een middag naar Le Pouldu, nu een toeristisch plaatsje, maar met een verrassend leuk klein museum in het pension Buvette de la Plage , waar Gauguin woonde, toen hij na een reis naar de tropen weer terug kwam in Bretagne. De moeite waard. Zelfs met het verplichte mondkapje op, wat op een grappige manier werd aangegeven. Je zag er de kamers van hem en zijn vrienden, de schilderspullen, de creatief bewerkte muren, deuren en ramen en je hoorde in elke kamer ook de geluiden, die er hadden kunnen klinken. Bijzonder, alsof de schilders elk moment konden thuis komen van een uitje naar het strand. Gauguin zocht in de tropen naar het paradijs, dat hij eigenlijk nooit vond. Voor mij ( en ook voor hem , denk ik) heeft Bretagne wel iets paradijselijks! Ik vond het heerlijk om zo weer veel mooie kunst te zien, om iets meer te weten te komen over Gauguin, geinspireerd te worden door zijn kleuren, maar ook door het schitterende landschap, de rotsen, de bloemen, de zee ! Maar daarover vast later nog eens meer.