donderdag 26 juli 2018

Millet op de rommelmarkt

Met dit mooie weer blijven we in vakantiestemming, dus daarom nog een verhaaltje over onze Elzas-avonturen. Zoals jullie weten houd ik van rommelmarkten en kringlopen. Er was zo'n Marche aux puces (vlooienmarkt) in een dorp vlakbij het onze. Heerlijk om er rond te lopen en nu eens Franse oude spullen te bekijken. Het was een gezellige vrolijke boel. Bijna zoiets als in Oegstgeest op 5 mei.
 Een  van mijn aanwinsten was een schaaltje van porselein met daarop een schilderij van Millet. Een beetje kitsch ,maar te leuk Frans om te laten staan, voor die 50 centen. De afbeelding is van het schilderij' Het Angelus ' : twee boerenmensen, biddend op het land , tijdens hun werk. Het sprak me wel aan.

Een paar dagen later waren we  in Straatsburg en daar was ook een kleine brocante-markt. Dus : even neuzen! Eerst bij een kraam met oud borduurwerk. Echt Elzasser borduurwerk is rood op wit (zag ik ook later in het museum) dus ik pakte meteen zo'n lap , vouwde hem open en wat zag ik, tot mijn verbazing? Het Angelus- schilderij van Millet, maar nu in rood op wit geborduurd met de spreuk erbij: 'Bet' und arbeit' , Got hilft all'zeit'. (Bid en werk, God helpt altijd.) Deze lap was voor mij -en ook de boodschap! En ik dacht : toeval bestaat niet.

Zo kwam ik dus Jean Francois Millet tegen op de rommelmarkt en hij mij. Hij leefde trouwens van 1814 tot 1875, was lid van de zogenaamde School van Barbizon. ( net als Daubigny, waar ik al eens over schreef ) Zij schilderden graag buiten en dat was toen echt vernieuwend. Als boerenzoon schilderde hij vaak het werk op het land, waar hij veel bewondering voor had. Het Angelus schilderde hij rond 1858. Van Gogh hield erg van zijn werk en heeft het nogal eens nageschilderd, op zijn heel eigen manier.

Het schaaltje en de doek hangen inmiddels in onze keuken. Je kunt je voorstellen, dat ik er met veel plezier- en ook een beetje ontroering- naar kijk!


donderdag 12 juli 2018

Brood en spelen

Onze vakantie is voorbij. Het was heerlijk om ' Dolce far niente' -lekker niks doen- te beleven aan het Italiaanse Lago Maggiore  en om te genieten van de wijn(gaarden) en de dorpjes in de Elzas, in Frankrijk. De zon scheen zo uitbundig, dat het bijna te warm was voor creativiteit. Maar die schijn je juist te stimuleren door eens lekker niets te doen, dus de eerste dagen was ik daar druk mee bezig. Het werkte, want ik kreeg ineens zin om iets te maken met de mooie, bruine papieren zakken, waar we 's morgens de broodjes van de kampwinkel in meekregen. Een beetje grof, dik papier, dat ik netjes bewaarde voor... je weet maar nooit.

De laatste vakantieweek, in de Elzas, kwam het idee : op een rommelmarkt ( die heb je daar geregeld en leuk!) kocht ik een oud kanten kleedje voor 1 euro, op een heel speciale manier gemaakt, die ik nog niet kende. Ik was er blij mee en dacht ineens : ik ga wrijven met mijn aquarelkrijt -de zijkant van een klein stukje krijt- over het broodpapier , terwijl het kleedje eronder ligt. En dat lukte. Het kleedje verscheen helemaal op het papier!
Ik vind, dat het een leuk resultaat geeft. Je kunt het natuurlijk ook op wit papier doen met kleurkrijt, maar juist het grove van de binnenkant van de papieren zak geeft een apart effect.
Zo was ik deze vakantie toch weer lekker aan het spelen en thuis ging ik nog even door- ik ben namelijk dol op kanten kleedjes van de kringloop...

Probeer het ook eens! Het kan vast ook met Wasco. Fijne, rustige vakantie gewenst!