Annie M .G.

Mijn kleindochter wilde graag met mij naar de film, deze herfstvakantie. Gezellig samen met de bus naar...Dikkertje Dap .Zij zit bijna nooit in de bus en ik ook niet.
Voor mij werd het een nostalgisch uitje. Ik zag mezelf weer knus met mijn moeder in de bus naar de stad (Zwolle) gaan .Maar de nostalgie ging verder.

 Toen ik de tonen van het Dikkertje Dap-liedje hoorde zat ik weer op het kinderkoor van vroeger. Daar zongen we allerlei liedjes van Annie M.G. Schmidt. Alles uit het hoofd, dus de teksten zijn er in gestampt en ik zing ze nog zomaar mee. Ze zingen zo lekker ! Van de toren van Bemmelekom tot de tante en oom in Laren en de slaapwandelende vorst uit Sankaratzo. Met ook nog eens twee zingende zussen in huis waren de liedjes echt onderdeel van mijn leven.

kippetjes van de koning

meester van Soeten

En zo'n twintig jaar later ook van dat van mijn kinderen. Het grote boek Ziezo kwam geregeld uit de kast en ik las de versjes voor. Ze zijn ook zo fijn om voor te lezen! (Bijna een logopedische oefening.) We hadden verder een lp, waarop zo'n keurig kinderkoor zong over de Kippetjes van de koning en over Meester van Soeten, twee van mijn favorieten. Die klonken vaak door de kamer en elke keer vond ik ze weer grappig.

Laatst dacht ik: nu zijn ze wel verdwenen, die liedjes, maar gelukkig toch niet .Daar heb je ineens Dikkertje Dap weer! Hoe oud zou hij inmiddels zijn?
 Hij blijkt nog even jong als toen. Ze hebben er een mooie, leuke, lieve, vrolijke, Hollandse film van gemaakt. Mijn kleindochter en ik hebben samen zitten genieten. Ik natuurlijk ook van het feit alleen al om met haar naar de film te gaan!
Een aanrader voor kinderen van bijna vier tot een jaar of zeven. En voor oma's!

In deze blog over creativiteit kan Annie M. G.  dus echt niet ontbreken. Haar liedjes zijn niet alleen nostalgie, maar ook cultuur, want ze gaan al  jaren mee!

Bible jounaling

Ik had er al veel over gelezen en gezien op Pinterest en op mijn verjaardag kreeg ik zo'n echte bijschrijf-bijbel. Maar ik durfde, gek genoeg, nog niet te beginnen.
Bible-jounaling, een vrij nieuw begrip, overgewaaid uit Amerika. Je laat je creativiteit de vrije loop in een speciale Bijbel, met dikker papier en meer wit op elke bladzij. Helemaal iets voor mij zou je zeggen.
Toch moest ik een drempeltje over: je gaat toch niet zomaar "kliederen" in dat bijzondere Boek.
Maar gelukkig was er een workshop, waar ik aan mee kon doen en waar de drempel werd weggehaald .Het is alleen maar een verrijking voor jouw Boek en voor jezelf. Je maakt er iets heel persoonlijks van. En nu ben ik dus bezig! Fijn om te doen!

Als een tekst mij aanspreekt, bijvoorbeeld na een preek op zondag , schrijf ik die tekst groot uit of ik maak er een plaatje bij. Soms gebruik ik eigen woorden om iets uit te drukken.
 Eerst smeer ik wat doorzichtige gesso op de plek waar ik ga schrijven of tekenen. Dan drukt het niet door naar de andere kant van de bladzij. Als dat droog is ga ik aan de slag, met potlood, stiften, aquarelpotloden, water. Dus : op een heel andere manier laat ik de tekst tot me spreken .Ik 'prent ' hem letterlijk in.  Soms helpt een malletje of een foto van iets me een beetje.
Er zijn inmiddels  allerlei hulpjes te koop in de boekhandel en voor mooie letters kan ik de sites of boeken over Hand-lettering raadplegen .

Maar voor mij is het belangrijkste dat die bijschrijf-bijbel een persoonlijk handboek voor mijn leven wordt, een 'journal' van mijn persoonlijke relatie met  God. Van al die keren, dat Hij echt iets tegen mij te zeggen had !

Nog even een heel praktisch puntje: mocht iemand dit lezen, die hier ook al mee bezig is, dan is mijn vraag : welke gesso gebruik jij? Die van mij, van het merk Amsterdam bevalt nog niet helemaal goed. Ik ben benieuwd!

hulpmiddelen