Plaats-namen

In deze tijd van samen eten even  een ideetje voor het aangeven van de plaatsen aan tafel met daarbij een spelletje tussendoor .Zo deed ik het gisteren, toen we met vier stellen aan het kerstdiner zaten met als thema : Vintage.

Bij de kringloop vond ik een oud Scrabble-spel.  Met de letters daarvan kon ik precies de namen van de acht mensen neerleggen , waarbij elk koppel een 'joker' had, dus een blanco letter. Zo wist iedereen waar hij of zij mocht zitten en tussen twee gangen door deden we het spelletje: leg van de letters van jullie namen zoveel mogelijk woorden, die op jullie slaan of bij jullie passen. Een gezellig tussendoortje! En een beetje 'vintage'. Je kunt de letters na afloop meegeven, als je zelf (zoals wij) al een scrabble -spel hebt. Met de overige letters kun je weer op een andere manier creatief zijn. Veel plezier samen!

kerstkaart

Het raakt steeds meer 'uit' : een kerstkaart sturen. Veel mensen hebben geen zin meer in al dat gedoe en de posterijen maken het ons ook niet makkelijker, de postzegels worden maar duurder en duurder .Ik kan het me dus wel voorstellen, maar ik blijf het toch nog even doen.

Al jaren ben ik er in de weken voor kerst mee  bezig: hoe wordt de  kerstkaart dit jaar ? Meestal is er wel een thema. Dat thema speelt vaak op dat moment een rol in mijn leven. Zo is dat dit jaar : zijn, wie je bedoeld bent te zijn. Iedereen is uniek en mag zijn zoals  hij is. Ik las eens een zin : zonder jou is de wereld niet compleet. Dat geloof ik ook. Ieder heeft wel iets wat een ander niet heeft en dat heeft een bedoeling. Samen maken we er iets moois van.

Dus heeft onze kaart van dit jaar daar mee te maken. Ik heb tijdschriften gepakt en ben aan het scheuren gegaan en dan kom ik vanzelf dingen tegen, die er uit springen. Bijvoorbeeld: een roos in de sneeuw, een mooie kaars, winterlandschap. Daarna schuiven tot het op zijn plek ligt en plakken. De letters zijn met een correctie-pen op zwart papier geschreven. En ja, ze passen in  het thema. Als je  vrij bent om te zijn zoals je bent bedoeld , kun je zelfs in de winter bloeien en in het donker een licht zijn, op jouw eigen plekje. En ik geloof, dat Jezus met Kerst is gekomen om ons die vrijheid - terug - te geven.

Hierbij de kaart. Sommige mensen krijgen hem ook 'in het echt' .  In elk geval voor iedereen: een goede en bevrijdende  Kersttijd !

Ster

Van een collega kreeg ik zo'n leuk idee door, dat ik het even met jullie wil delen. Het is weer makkelijk en snel. Je kunt het ook doen als  kinder-knutsel.
Je koopt een pakje papieren boterhamzakjes , Je neemt er 10. Je knipt ze , zoals op de foto, in een punt. Dan neem je lijm en smeer je die op de aangegeven plaats : op de onderrand en een stukje  (niet te ver) recht omhoog. Zo plak je de zakjes in een stapeltje aan elkaar. Goed laten drogen. Dan vouw je ze voorzichtig bij de bovenkant open , totdat het eerste zakje het laatste raakt...en je hebt je ster. De laatste lijm aanbrengen en even goed vasthouden. In model brengen, als dat nodig is. Je kunt in het midden nog een extra ster van aluminiumfolie plakken of  wat lijm met glitter doen, als je daarvan houdt. Een draadje door twee punten en je kunt hem ophangen. Simpel toch?

Ik zie ook al helemaal voor me hoe je voor een zomerfeest de bovenkant rond knipt en in het midden een geel rondje plakt, zodat je een margriet krijgt.
Je kunt natuurlijk ook kleinere of luxere zakjes kopen om de ster te maken, maar dit is een goedkope manier. Veel plezier.

Kerststal

In deze Adventstijd wil ik graag iets over onze speciale kerststal vertellen. Ik houd van spullen-met-een-verhaal, dus ben dol op kringloopwinkels en rommelmarkten. Als ik dat verhaal niet ken, fantaseer ik er vaak wel een. Maar dit is een echt verhaal:
Jaren geleden waren we op vakantie in Frankrijk, in de Bourgogne ,en daar zag ik een 'vide grenier' aangekondigd. Ik had gehoord, dat dat een ' opgeruimde zolder ' betekent, met als resultaat: een rommelmarkt! Dus daar wilde ik naar toe. Het was in een klein dorpje, er waren maar een paar kraampjes, maar op een ervan lag een zakje met daarin allemaal kleine stenen poppetjes.Ze schreeuwden mij tot: koop ons!

Vijf euro betaalde ik ervoor, dus ik was heel benieuwd wat het zou zijn. Op de camping meteen alles uit het zakje gehaald en wat bleek? Het waren figuurtjes uit een kerststal , wel zeventig! Herders, wijzen, Maria's, kindjes-in- de- kribbe, maar ook gewone mensen uit een dorp: de bakker, de deftige dame, de molenaar...Net als de santons, die je in de Provence ziet, maar dan in het klein, zo'n drie centimeter hoog en van steen. Prachtig! Ik was heel blij met mijn vondst .

 Een paar jaar daarna liep ik op de antiekmarkt in Delft (leuk!) en daar stonden ook een paar van die poppetjes te koop. De dame achter de kraam vertelde, dat ze ' feves'  heten in het Frans en meegebakken worden in het Driekoningen-brood. In het woordenboek vond ik als vertaling inderdaad  het woord Driekoningen-boon Wat leuk  om te weten. Maar je moest dus lang sparen en veel brood eten ,voor een hele kerststal! En door wie zouden al mijn poppetjes zijn gevonden? ?

Dus nu haal ik  elke Advent mijn figuurtjes te voorschijn en zet ze in een letterbak, in de vorm van een huis (van de kringloop natuurlijk) met zelfs een uitsteeksel voor de hoofdpersoon: het Kindje in de kribbe . En ik denk aan gelukkige kinderen in Frankrijk , die een 'feve' in hun stuk brood vonden-hoe die 'bonen' op zolder belandden, gered werden en na een reis naar Nederland ,daar weer elk jaar mij blij maken in de aanloop naar Kerst.

Echt swols goed

Achter het vorige, naamloze, geval aan, maar meteen even een blogje -met-naam. Ik wilde foto's op mijn tweede pagina zetten, die met de naam 'vilt', maar ze kwamen op de startpagina  terecht. Oei, foutje, maar eigenlijk toch ook wel leuk. Zo zien jullie eens wat' echt' swols goed op deze pagina, want daar gaat het uiteindelijk  over hier:  over wol.  Hoe fijn het  is om ook met al die kleuren wol en lapjes creatief bezig te zijn, lekker met water en zeep. En zo van alles te maken, wat je nog dragen kunt ook.
 Achter het kopje 'vilt' zullen  dus nog meer foto's verschijnen,Ook van vilt, dat je kunt gebruiken om je huis mooier te maken.  Als het me  de volgende keer wel lukt... Alle begin is moeilijk, zullen we maar zeggen.

Hier mijn vilten sjaals, kragen en hesjes,
Ik maak graag gebruik van dunne sjaaltjes en stofjes,
die ik verwerk in de wol.
Viltwol is in veel kleuren te koop of zelf te verven.
Ik houd van dat kleurrijke.

Recycle- Sint

Sinterklaas, wat een feest! Lekker creatief zijn. Cadeautjes en plagerijtjes bedenken voor anderen. Helemaal en altijd al echt een feest, dat bij mij past. In mijn ouderlijk huis was het vooral heel gezellig. Geen supercadeau's , maar wel prachtige gedichten , waarin lekker geplaagd werd, als dat kon, maar in liefde. In ons gezin, nu, zijn er ook cadeautjes met gedicht, voor de kleintjes en trekken we lootjes per stel voor een surprise, gedicht en geschenk. Mijn schoondochter Leonie is ook graag creatief en maakte voor ons vorig jaar de boot naar Terschelling ( ons geliefde eiland) prachtig na. Zo mooi, dat ik er na 5 december niet toe kwam hem weg te gooien. En toen was het ineens alweer tijd om lootjes te trekken...wij trokken Leonie en haar Tijmen, die pas geleden aankondigden volgend jaar te gaan trouwen. Je raadt het misschien al : de Friesland  heeft een metamorfose ondergaan en heet nu de Love Boat. Met veel hartjes en een zoenend paartje en weer cadeautjes in zijn ruim.
Zo zie je : wie wat bewaart....gaat met zijn tijd mee en hergebruikt, ook de Sint !

Snel en makkelijk

Laatst kocht ik zo'n lekkere gebreide jurk-trui. Helemaal blij mee, maar thuisgekomen dacht ik : ik wil er iets bij hebben om hem minder saai (effen) te maken. Dus wat doe je dan als je alle kleuren viltwol in huis hebt? Je maakt snel en makkelijk een 'ketting'. Je neemt een paar kleuren lontwol . Dat is wol, die niet gesponnen is, maar alleen gekaard, in lange strengen. Je trekt daar een 'draad' vanaf en rolt die met een heel klein beetje water en zeep (groene-  of olijf-) losjes tot een draad ,het makkelijkst op zo'n anti-slipmatje. Je wisselt de kleuren een beetje af. Het begin van de draad vilt je niet, tot je aan het eind bent, dan vilt je de uiteinden aan elkaar.De draad moet stevig aanvoelen. Zo krijg je een heel grote cirkel , die je meerdere keren om je nek kunt wikkelen.Netjes of wat rommeliger.  Ik heb er hier en daar een knoop in gemaakt, maar je kunt er ook kralen met een groot gat aan rijgen, natuurlijk als de cirkel nog niet rond is. Zie de foto's. Veel plezier. Het is ook nog eens een lekker warm sieraad. O ja, bedankt Annewil en Petra voor de inspiratie.

Herdenken

Vandaag is het de laatste zondag van het kerkelijk jaar. Volgende zondag is de eerste Adventzondag en daarmee begint het jaar in de kerk opnieuw. Op deze laatste dag herdenken we in onze kerk de mensen, die dit jaar zijn overleden in de gemeente. Een ontroerend moment. De namen worden genoemd en er worden kaarsen aangestoken. Maar ook andere dierbare overledenen worden herdacht, al of niet bij name genoemd. Zo is het een dienst, waarin verdriet er gewoon mag zijn, maar waarin ook onze Hoop naar voren komt. Aan mij werd gevraagd om in deze dienst een gedicht voor te lezen. Toen mijn moeder was overleden - alweer vijf jaar geleden - heb ik woorden gegeven aan het gevoel dat ik had bij haar graf en die heb nu laten horen. Hier zijn ze:

Familiegraf

Het graf,
we gaan erheen
en zien jouw naam
gebeiteld in de steen.

Niet meer uit te vegen,
zelfs niet door de regen.

We poten plantjes voor de zerk.
Tegen het grijs kleurt geel en groen.
Even wat werk,
zorgzaam,
zoals jij dat ook zou doen.

Dan blijven staan
en kijken:
jouw naam
gebeiteld in die steen-

en nog weer
voel ik me alleen,
voel ik verdriet,

totdat mijn oog
het grafschrift ziet-
ook niet meer weg te branden.
Er staat:

Geborgen in Gods handen.

Meer over mij

Nu maar eens iets meer over mijzelf. Ik ben 60 jaar geleden geboren in Zwolle. Heb na de middelbare school de N20-opleiding gedaan in Haren (Groningen). Dat was een opleiding, die mij op het lijf geschreven was: naast pedagogiek, psychologie en gezondheidskunde veel creatieve vakken: handenarbeid, tekenen, muziek en spel. Met die opleiding kon je gaan lesgeven in handenarbeid en kinderverzorging op de huishoudschool, die toen nog bestond (ook wel het Nijverheidsonderwijs). Maar je kon er ook andere kanten mee uit. Ikzelf kwam terecht als pedagogisch medewerker op de kinderafdeling van een ziekenhuis- een prachtige baan!

Inmiddels jaren later woon ik in Oegstgeest, ben getrouwd, heb 3 kinderen , 3 schoon-kinderen en 3 kleinkinderen en werk ik, weer als pedagogisch medewerker, op een kinderdagverblijf. Ik ben een dankbaar mens, maar ook een die graag scheppend bezig is. Door de jaren heen kom ik er steeds meer achter, dat dat het cadeau is, dat ik van mijn Schepper heb meegekregen. Ik heb het nog steeds in me om daar iets mee te doen en ook anderen te laten merken hoe mooi, leuk, inspirerend, gezond, ontspannend enz. creatief bezig-zijn is! En het kijken naar mooie dingen, die anderen maken. 
Terwijl ik thuis was bij mijn eigen kinderen ben ik  wel cursussen blijven doen en daarvan zijn mijn vilthobby, mijn schilder-drang en mijn museum-liefde het resultaat.

Graag wil ik met jullie in deze stukjes - schrijven vind ik ook leuk - mijn enthousiasme voor creativiteit en kunst delen. Want, zoals boven mijn blog staat: het raakt nooit op. Hoe meer je het gebruikt, hoe meer je hebt ! En dat is echt waar!

Brei weer.

Nu het echt herfst geworden is krijg ik ineens ook weer zin in breien. Meestal komt de brei-kriebel al in september, maar door het mooie weer liet hij even op zich wachten. Een paar weken geleden was ik aan het opruimen en kwam ik mijn wol-voorraadje tegen. Allemaal van die resten, waar je goed poppenkleertjes van kunt breien , maar niet meer dan dat. Zaterdag bedacht ik ineens, dat ik een paar jaar geleden , toen we van onze Amerika-reis terugkwamen, een paar sjaal-kragen heb gebreid. Die had ik in een wol-winkel daar gezien. Heel simpel en je kunt ze maken van resten wol. Dus, dit weekend heb ik weer lekker zitten breien. Zie foto. Hoe doe je het? Je neemt dikke wol of een dubbele draad van dunnere wol. Neem pennen nr 8 en zet 20 steken op. Dan brei je twee recht , twee averecht, enz. en dat doe je tot je een korte sjaal hebt van ongeveer 75 centimeter. Dan hecht je af en naai je de beide uiteinden dwars over elkaar, zie de foto. Ten slotte een grote knoop er op en je sjaal-kraag-voor-koude-momenten is klaar.Ik heb ze in verschillende kleuren.Veel plezier.

Nog net

De afgelopen twee maanden had ik een tentoonstelling  van mijn vilt in de vitrines van de blbliotheek in Oegstgeest. Komende dinsdag is die weer afgelopen. Jullie kunnen dus nog net gaan kijken: maandagmiddag...Maar misschien komt er een volgende keer. Welkom dan. Trouwens, ook welkom op mijn blog. Leuk, dat je dit leest. Hierbij een foto van de posterrin de hal van de bibliotheek. Helemaal echt.

Mijn eerste blogbericht!

Het is een gedenkwaardige dag vandaag: het begin van mijn eigen blog. Een blog , die vooral over mijn creativiteit zal gaan : hoe mijn leven er uit ziet , met die eigenschap.Want het is iets, waar ik mee leven mag! Op  dit moment is mijn grote liefde het wolvilten. Vandaar de titel van mijn blog : swols goed. Van Wol , dus, maar ook:uit Zwolle, want dat is mijn geboortestad. En het woordje goed is een oud woord voor stof, of kleding. Mijn moeder zei  altijd: als je goed eet , kun je lappen poepen. Vandaar dus. Bedankt, mam.
Hiernaast zie je een van mijn werkstukken: een kanselkleed voor de herdenkingsdienst van de overledenen in onze kerk, gemaakt van wol en stukjes heel dunne stof. op het laatst heb ik met gouddraad het kruis er in geborduurd.