zaterdag 23 mei 2020

Shtisel

Wat kan het toch heerlijk zijn om een mooie serie te volgen. Wij gingen de laatste weken op de Joodse toer en hebben er van genoten. Eerst bekeken  we de serie Unorthodox. Vier afleveringen over een jonge vrouw, die aan het benauwende leven van de orthodox Joodse gemeenschap in New York ontsnapt. Prachtig gespeeld door Shira Haas. Ontroerend.
We lazen, dat zij ook had gespeeld in een andere Joodse serie op Netflix namelijk 'Shtisel'. Dat is de naam van de familie die er de hoofdrol in speelt. Ook daar doken we in en we kwamen pas weer boven na twee keer twaalf afleveringen. Wat een boeiend verhaal was het. Een kijkje in het 'gewone' leven van orthodoxe joden in Jeruzalem. Ze bestuderen de Thora en houden zich zoveel mogelijk aan al die wetten. Dat leidt soms tot mooie momenten en wijze woorden, maar ook tot tenenkrommende situaties. Gelukkig met de nodige humor !

Wat mij vooral boeide was het proces, dat een van de hoofdrolspelers: Akiva Shtisel, de jongste uit het gezin, doormaakt. Hij tekent al van kinds af aan graag en gaat op een gegeven moment  schilderen, want dat is zijn roeping en hij blijkt het heel goed te kunnen, vooral portretten maken. En dat is juist iets wat de Thora verbiedt. Het is dus voor hem een worsteling , vooral met de kritiek van mensen uit zijn directe omgeving. Die kritiek hadden ze toch al, want omdat hij gevoeliger is dan de meeste anderen vinden ze hem maar een rare.
 Ik vertel niet hoe het afloopt, ga zelf maar kijken, maar ik kon me goed voorstellen waar hij mee bezig was: als de drang om iets moois te maken, om creatief te zijn, zo diep in je zit, dan kun je bijna niet anders!

Het deed me ook denken aan de boeken van Chaim Potok over Asjer Lev. Jaren geleden gelezen en onder de indruk. Misschien de moeite van het herlezen waard. Ik 'zit' nu toch in die wereld...



vrijdag 8 mei 2020

Wandkleedje- voor jou?

Zomaar even een verhaaltje in deze bijzondere tijd. De corona-tijd: een tijd van meer rust en stilte voor sommigen, een tijd van juist extra drukte en veel en  anders bezig zijn voor anderen. Ik behoor wel tot die eerste groep. Alleen noodopvang in het kinderdagverblijf, waar ik werk, dus minder kinderen en minder pedagogisch medewerkers. Nog maar nu en dan op de kleinkinderen passen. Een beetje vervreemdend wel. Maar de rust in mijn dorp is weldadig, hoewel het gek is om te wandelen en vrijwel niemand tegen te komen.
Voor mij natuurlijk een tijd om creatief te zijn. Soms mezelf er toe zetten, om ook op die manier in beweging te blijven- en dat werkt!

Een paar creatieve bezigheden van de afgelopen tijd: schilderen! Onder anderen een schilderij voor in onze zonnige tuin: een zeegezicht op een lekker breed doek. Veel lagen vernis er over , zodat het bestand is tegen de regen. Ik word er vrolijk van, vooral , omdat ik mijn lievelingsvogels (scholeksters) er bij gefantaseerd heb. Als je dan niet naar zee kunt ,haal je de zee naar je toe!
Verder op Konings-dag samen met de kleindochters en hun opa bezig geweest met stoep-krijten. Heerlijk spelen! En Lucy won met haar werk de eerste prijs!

En natuurlijk ook met wol gespeeld. Ik kreeg laatst twee oude schapenvachten . Daar heb ik samen met mijn zoon al twee stoelkussens van gemaakt (lammetjes) en nu wilde ik de wol eens proberen op heel dunne katoen voor aan de wand. Lekker, met dat mooie weer, buiten bezig zijn. Witte en bruine wol, nog wat krullen van een vorige keer, een paar zijden draden , op het katoen leggen (op bubbelplastic), nat maken met warm water en zeep en dan wrijven en oprollen en rollen en nog weer rollen. Uiteindelijk 'pakte' de vette witte wol wel, maar de droge bruine minder. Die laatste heb ik toen alles opgedroogd was met de viltnaalden verder vastgeprikt. Het is een wandkleedje geworden van 60 bij 35 cm.
Een tak als ophangstok en het was klaar.
Voor mij een goede 'oefening'. Bij mij thuis past hij niet zo, maar als jij zoiets helemaal ziet zitten aan jouw muur dan mag je hem van mij hebben. Reageer maar even ! Wie het eerst komt...

het wandkleedje

toen het alleen nog 'gelegd' was

het buitenschilderij



Volgende week zou het Textielfestival zijn in Leiden. Ik schreef daar eerder over .Wat jammer , dat het niet door kan gaan. Hopelijk volgend jaar wel! Ik houd jullie op de hoogte.

Volgende week gaat er van alles weer beginnen, ook het normale werk voor mij. Gelukkig weer een beetje het 'gewone leven'. Sterkte gewenst als dat voor jou nog niet het geval is en dan zeg ik : probeer eens iets creatiefs- goed voor een mens, zelfs en misschien vooral in tijden als deze. Gezondheid en liefde voor jullie! (en een wandkleedje dus ;)

de vrolijke stoep-krijters