Dit jaar vierden we vakantie bij zee. Jullie weten inmiddels dat ik daar gek op ben. We waren op twee campings. De eerste op het Ile de Noirmoutier, in Frankrijk bij de Vendee en de tweede op het schiereiland Quiberon in Bretagne. Allebei de campings waren fijn en gaven vanuit de tent uitzicht op zee. Wat wil je nog meer, denk ik dan. Het eerste eiland, met brug of bij eb via een weg bereikbaar (heel bijzonder) is vergelijkbaar met het Ile de Re, waar we twee jaar geleden waren. Zoutwinning, zon, vogels, dorpen met lage witte huisjes met gekleurde luiken en stokrozen , fietspaden...heerlijk. En dit eiland had op haar strand ook nog eens een schat aan schelpen ! Ik keek mijn ogen uit en kon niet ophouden met verzamelen. Als het eb was kwamen er ook nog eens veel mensen schelpen opgraven : tapijtschelpen, die erg lekker schijnen te zijn en kokkels. Dus schelpen horen helemaal bij Noirmoutier.
Na tien prachtige dagen braken we de tent op en verhuisden naar Bretagne, zo'n 200 kilometer verder, naar Quiberon. Van daaruit wilden we de oversteek maken naar Belle Ile en Mer. Ook op dit schiereiland weer veel moois, maar toen we er net waren bleek ,dat we er maar kort zouden kunnen blijven...een dierbare vriendin van mij, van ons, overleed. Haar ziekteproces was ineens heel snel gegaan . Dus pakten we onze tent op en gingen naar huis.
Het werd een moeilijke week, heel verdrietig. Wat kan een vriendschap diep zitten, zeker als hij meer dan veertig jaar heeft geduurd, merkte ik. De heerlijke ontspanning van de vakantie was ineens voorbij. Gelukkig was de uitvaart mooi en goed. Met een blauwe kist, helemaal haar kleur , en veel kleurrijke bloemen. Ook veel mooie woorden van liefde- en muziek. Het laatste lied was Circle of Life van Elton John. Dat had veel waarde voor haar en haar kinderen. Ontroerend.
Toen was ik weer thuis en ik wilde iets creatiefs doen. Op mijn manier verwerken dus. Ik had al die schelpen en een paar strokransen. Ik kocht er nog een bij, bij de kringloop , want in deze tijd van het jaar zie je ze niet veel in winkels. Hij was een beetje los, dus ik bond hem weer stevig met touw, dat ik op de waddendijk op Terschelling verzameld had. Dat stond al leuk. Ik plakte er met lijmpistool een aantal tolhorens op , bijzondere schelpen: slakkenhuisjes met parelmoer. Ik kende ze niet, maar in mijn schelpenboek kwam ik ze tegen. En wat bonte mantels. Op Noirmoutier had ik veel fuikhorens gevonden. Die moesten ook op een krans en toen had ik nog een heel aantal andere schelpen over. Een oude krans opgeknapt en nog een nieuwe gemaakt met alles van deze vakantie. Fijn rustgevend om te doen.
Kransen met herinneringen dus. Niet alleen mooie. Hoewel die aan mijn lieve vriendin heel fijn en dierbaar zijn. Maar dat ze er niet meer is en de rouw daarover zal verbonden blijven aan deze vakantie. Ineens zag ik die kransen en ik dacht : ja, zo verwerk ik het op mijn eigen wijze : in cirkels - Circles of Life.
