Snel en makkelijk

Laatst kocht ik zo'n lekkere gebreide jurk-trui. Helemaal blij mee, maar thuisgekomen dacht ik : ik wil er iets bij hebben om hem minder saai (effen) te maken. Dus wat doe je dan als je alle kleuren viltwol in huis hebt? Je maakt snel en makkelijk een 'ketting'. Je neemt een paar kleuren lontwol . Dat is wol, die niet gesponnen is, maar alleen gekaard, in lange strengen. Je trekt daar een 'draad' vanaf en rolt die met een heel klein beetje water en zeep (groene-  of olijf-) losjes tot een draad ,het makkelijkst op zo'n anti-slipmatje. Je wisselt de kleuren een beetje af. Het begin van de draad vilt je niet, tot je aan het eind bent, dan vilt je de uiteinden aan elkaar.De draad moet stevig aanvoelen. Zo krijg je een heel grote cirkel , die je meerdere keren om je nek kunt wikkelen.Netjes of wat rommeliger.  Ik heb er hier en daar een knoop in gemaakt, maar je kunt er ook kralen met een groot gat aan rijgen, natuurlijk als de cirkel nog niet rond is. Zie de foto's. Veel plezier. Het is ook nog eens een lekker warm sieraad. O ja, bedankt Annewil en Petra voor de inspiratie.

Herdenken

Vandaag is het de laatste zondag van het kerkelijk jaar. Volgende zondag is de eerste Adventzondag en daarmee begint het jaar in de kerk opnieuw. Op deze laatste dag herdenken we in onze kerk de mensen, die dit jaar zijn overleden in de gemeente. Een ontroerend moment. De namen worden genoemd en er worden kaarsen aangestoken. Maar ook andere dierbare overledenen worden herdacht, al of niet bij name genoemd. Zo is het een dienst, waarin verdriet er gewoon mag zijn, maar waarin ook onze Hoop naar voren komt. Aan mij werd gevraagd om in deze dienst een gedicht voor te lezen. Toen mijn moeder was overleden - alweer vijf jaar geleden - heb ik woorden gegeven aan het gevoel dat ik had bij haar graf en die heb nu laten horen. Hier zijn ze:

Familiegraf

Het graf,
we gaan erheen
en zien jouw naam
gebeiteld in de steen.

Niet meer uit te vegen,
zelfs niet door de regen.

We poten plantjes voor de zerk.
Tegen het grijs kleurt geel en groen.
Even wat werk,
zorgzaam,
zoals jij dat ook zou doen.

Dan blijven staan
en kijken:
jouw naam
gebeiteld in die steen-

en nog weer
voel ik me alleen,
voel ik verdriet,

totdat mijn oog
het grafschrift ziet-
ook niet meer weg te branden.
Er staat:

Geborgen in Gods handen.

Meer over mij

Nu maar eens iets meer over mijzelf. Ik ben 60 jaar geleden geboren in Zwolle. Heb na de middelbare school de N20-opleiding gedaan in Haren (Groningen). Dat was een opleiding, die mij op het lijf geschreven was: naast pedagogiek, psychologie en gezondheidskunde veel creatieve vakken: handenarbeid, tekenen, muziek en spel. Met die opleiding kon je gaan lesgeven in handenarbeid en kinderverzorging op de huishoudschool, die toen nog bestond (ook wel het Nijverheidsonderwijs). Maar je kon er ook andere kanten mee uit. Ikzelf kwam terecht als pedagogisch medewerker op de kinderafdeling van een ziekenhuis- een prachtige baan!

Inmiddels jaren later woon ik in Oegstgeest, ben getrouwd, heb 3 kinderen , 3 schoon-kinderen en 3 kleinkinderen en werk ik, weer als pedagogisch medewerker, op een kinderdagverblijf. Ik ben een dankbaar mens, maar ook een die graag scheppend bezig is. Door de jaren heen kom ik er steeds meer achter, dat dat het cadeau is, dat ik van mijn Schepper heb meegekregen. Ik heb het nog steeds in me om daar iets mee te doen en ook anderen te laten merken hoe mooi, leuk, inspirerend, gezond, ontspannend enz. creatief bezig-zijn is! En het kijken naar mooie dingen, die anderen maken. 
Terwijl ik thuis was bij mijn eigen kinderen ben ik  wel cursussen blijven doen en daarvan zijn mijn vilthobby, mijn schilder-drang en mijn museum-liefde het resultaat.

Graag wil ik met jullie in deze stukjes - schrijven vind ik ook leuk - mijn enthousiasme voor creativiteit en kunst delen. Want, zoals boven mijn blog staat: het raakt nooit op. Hoe meer je het gebruikt, hoe meer je hebt ! En dat is echt waar!

Brei weer.

Nu het echt herfst geworden is krijg ik ineens ook weer zin in breien. Meestal komt de brei-kriebel al in september, maar door het mooie weer liet hij even op zich wachten. Een paar weken geleden was ik aan het opruimen en kwam ik mijn wol-voorraadje tegen. Allemaal van die resten, waar je goed poppenkleertjes van kunt breien , maar niet meer dan dat. Zaterdag bedacht ik ineens, dat ik een paar jaar geleden , toen we van onze Amerika-reis terugkwamen, een paar sjaal-kragen heb gebreid. Die had ik in een wol-winkel daar gezien. Heel simpel en je kunt ze maken van resten wol. Dus, dit weekend heb ik weer lekker zitten breien. Zie foto. Hoe doe je het? Je neemt dikke wol of een dubbele draad van dunnere wol. Neem pennen nr 8 en zet 20 steken op. Dan brei je twee recht , twee averecht, enz. en dat doe je tot je een korte sjaal hebt van ongeveer 75 centimeter. Dan hecht je af en naai je de beide uiteinden dwars over elkaar, zie de foto. Ten slotte een grote knoop er op en je sjaal-kraag-voor-koude-momenten is klaar.Ik heb ze in verschillende kleuren.Veel plezier.