Ode aan het spelen

Op deze toch wel bijzondere zondag, waarop de kerken dicht zijn ,zodat we geen geestelijk voedsel kunnen halen,( hoewel er op allerlei creatieve manieren toch voor gezorgd wordt!) maar er wel weer volop gehamsterd wordt in de winkels, een verhaal over Spelen. In deze dagen, waarin ons wordt gevraagd zoveel mogelijk thuis te blijven en niet met z'n allen uit te gaan  is dat eigenlijk zelfs heel belangrijk. Kunnen mensen nog met weinig bij elkaar zijn en het samen leuk maken? Eens iets anders doen dan anders? Misschien samen spelen? Een nieuwe uitdaging!
 Ik houd van spelen , dat weten jullie Maar wat betekent dat?
. Daarom was ik laatst blij, getroffen en ontroerd door een prachtig stuk in de Visie  , het programmablad van de EO, (nummer 9). Het verwoordt zo goed hoe ik over 'spelen' denk, dat ik het met jullie wil delen. Ode aan het spelen heet het. Het is best een lang stuk, maar de moeite van het lezen waard. Het is geschreven door Pieter- Jan Rodenburg.
Ik illustreer het met een schilderijtje dat ik laatst maakte naar aanleiding van een foto van mijn eigen 'spel' met mijn broer op Texel in 1969.
Ik hoop dat dit stuk jullie ook mag raken!