Monet en wij

Vorig jaar waren we op vakantie in Bretagne. Het was toen heel leuk om een beetje het spoor van de schilder Gauguin te volgen. We waren in Pont Aven en Le Pouldu en zagen hem daar als het ware rondlopen. Dit jaar waren we in Normandie , aan de Cote d'Albatre. We zaten dicht bij het zeer beroemde plaatsje Etretat met zijn bijzondere rotsen, in Yport. Dat is een rustig Normandisch dorp aan het strand, ingeklemd tussen ook zulke hoge krijtsteen-kolossen. Daar bovenop was onze camping en vooral op de afwasplek was het uitzicht adembenemend . Daar moest je soms in de rij staan om alles weer schoon te krijgen. De afwassers voor je konden er geen genoeg van krijgen . Iemand, die ook zo heeft genoten van deze kust was de schilder Claude Monet . Geboren in 1840 in Parijs , verhuisde hij op zijn 5e jaar naar Le Havre , dat aan de zuidelijke punt van deze kust ligt. Hij groeide er op en kwam er de schilder Boudin tegen en door hem pakte hij ook de penselen op. Hij had veel talent, maar hij schilderde op een manier, die niet door iedereen bewonderd werd. Vooral de gevestigde kunst-orde in Parijs moest er niets van hebben. Een schilderij van hem van de de haven van Le Havre bij opkomende zon: 'Impression soleil levant' maakte , dat hij en zijn schildervrienden spottend de 'impressionisten' werden genoemd. Nu een naam , die we allemaal kennen . Gelukkig voor hem is de erkenning tijdens zijn leven nog wel gekomen. Zijn gezichtsvermogen werd op het laatst helaas minder, maar hij schilderde door en stierf in 1926 in Giverny, waar hij prachtige tuinen na liet. Hij werkte graag buiten en schilderde wat hij zag , vooral hoe het licht effect had op het landschap , de zee en op de bloemen in zijn tuin. In Bretagne zagen we zijn werk op Belle Ile en Mer : de woeste zee rond de rotsen en het verhaal gaat dat hij zijn schildersezel op allerlei manieren vast snoerde om maar buiten te kunnen werken. Prachtig zijn ze , die zeegezichten en ook de rotsen bij Etretat en omgeving, de klaprozen langs de korenvelden en de bedrijvigheid in de haven van Le Havre heeft hij heel kleurrijk weergegeven. Ik heb ervan staan genieten in het Museum Malraux in Le Havre en daar een boekje over zijn leven en werk gekocht. Fijn leesvoer op het strand! Ineens wil ik weer naar Musee d'Orsay in Parijs, of naar zijn museum in Giverny... Zo leuk om daar langs de kust te lopen en te weten : hier liep Monet, tussen de vissersboten op de kiezelstranden. Of hij stond op de rotsen naar beneden te kijken, zoals wij bij de afwas. Hier zette hij zijn ezel neer . Er is natuurlijk een hoop veranderd in al die jaren en niet altijd ten goede, maar al die schoonheid en de kunst van Monet zetten ook mij nu weer aan tot creativiteit! Heerlijk!