Schoonebeeker

Hij is groot en vrij zeldzaam. Hij oogt statig en edel. Zijn karakter is vertrouwelijk en ook attent. Zijn vrouw is  zelfredzaam en is een  zorgzame moeder. De hoogte van de benen en de lengte van de romp zijn kenmerkend voor hem. Zijn haar is vrij lang, met weinig krul....Hij is een Schoonebeeker....heideschaap.
En sinds donderdag is hij mijn 'schapie'. Nee , hij staat niet in ons tuintje, hij ligt op een stoel . Nee, niet hijzelf, maar zijn vacht...al zou je af en toe denken, dat hij er in levende lijve ligt.
 Hoe hij er is gekomen?

Afgelopen donderdag heb ik bij Margot van 'Viva Vilt' een workshop vachtvilten gedaan en zij had voor mij nog een mooie geschoren vacht liggen. Hij was van vorig jaar , want de schapen worden pas over een paar weken weer geschoren. Maar hij was van een Schoonebeeker ram. Groot en mooi en  licht van kleur. Prima dus.

We hebben de vacht een beetje schoongemaakt en hem daarna met de kant, die het dichtst bij de huid zat naar boven, op tafel gelegd. De plukken wol goed tegen elkaar aan geduwd. Het zijn natuurlijk losse plukken. Daarna een laag wol-vlies (gekaarde wol) eroverheen gelegd.
Toen kwam het natmaken met warm zeepwater- wel vijf kleine emmertjes vol! Een heel geklieder, maar gelukkig mag en kan dat in Margots gezellige atelier.
Met een dun stuk plastic erover  hebben we daarna stevig gewreven over de natte vacht. Je ziet dan, dat de vezels al een beetje aan elkaar gaan hechten, maar dat gebeurt pas goed als je hem oprolt in bubbeltjes -plastic en dan een tijdje heen en weer rolt. We maakten het pak weer open, haalden de 'krullen' een beetje los en gingen  daarna weer verder rollen. Zwaar werk met zo'n groot pak!
Maar het resultaat was prachtig! De hele vacht was aan elkaar- en aan het wol-vlies gevilt. Een grote mooie lap met veel lange 'krullen'. Heerlijk zacht.

Daarna moest hij thuis nog wel 'even' gewassen en  schoongespoeld  in bad- nog zo'n klus- en losgehaald (met een vork) en uitgekamd (het is van een dier dat in de natuur heeft gelopen, dus er zitten nog strootjes en takjes in)

Maar nu is hij dus klaar, mijn 'schapie' en ik ben trots op hem, met zijn vertrouwelijke karakter, om lekker tegenaan te kruipen. Op een stoel, over de bank of op de grond .Mijn kleindochter van drie noemde het meteen een 'schapenzacht' in plaats van schapenvacht!
 Dat is nu echt helemaal mijn  Schoonebeeker  Swols goed!

losse wol

neergelegd met wol-vlies erover

neerleggen en daarna natmaken

rollen maar

schapie